Şampiyonuz sonuda. 23 senelik bu çile sonunda bitti. Daha çok son dönemlerine tanıklık ettim tabi bu çilenin. Küme düşmenin eşiğine gelmişken de bu günlere inanarak bakıyorduk. En çok da o günlerde takımın peşinden gidenler için seviniyorum. 15-20 kişi de olsa, basketbolu sevmese de adı Galatasaray olan bu takımı destekleyen adamlar için seviniyorum. Artık herkesten çok basketbol sevgisine sahipler tabi. Bunu herkes arzuladı, bu güzel günü hayal etti. Abdi İpekçi, Ayhan Şahenk, Ahmet Cömert ve Anadolu'nun diğer şehirlerindeki salonların yollarını aşındıran kişiler için seviniyorum. Bu takımı asla ama asla yalnız bırakmadılar. "Yaa napıcan basketbolu, futbol maçına gidelim" diyenlere inat cebindeki son parayla Galatasaray basketbol takımı desteklemeye gidenler için seviniyorum. Kar, kış demeden, hastayım ya da moralim bozuk demeden Galatasaray'ın yanına gidenler için seviniyorum. Sahada o takımı görünce mutlu olanlar için seviniyorum. Bütün dertler o an için bitmiş oluyor. "Alem buysa kral Cimbom" diye haykırıyorlar. Bu takım üzerinde en ufak emeği olan herkes için seviniyorum. Hepsine tek tek teşekkürler. Bu şampiyonlukta hepinizin emeği var. İyi ki varsınız. İyi ki Galatasaray var.
