Ergin Ataman, Ekrem Memnun ve Sedat İncesu bu sezon gerçekten büyük bir karakter koydu sahaya. Sadece onlar değil tabi oyuncular da aynı şekilde. Özellikle de Sinan Güler. Onu asla ama asla unutmayacağım artık. Artık herkes yüreğinin bir tarafına kazıdı bu ismi. Yüreği kendinden büyük adam; Sinan Güler. Takımın lideri oldu, son topu o kullandı, kafasına bir sürü dikiş atıldı ama yine de çıktı aslanlar gibi oynadı. Bu taraftar asla unutmaz seni Sinan Güler.
Ergin Ataman'ı fazla sevmem bilen bilir. Ama bu sene bütün zorluklara karşı dik durmayı becerebilmiş olması her babayiğidin harcı değildir. Kızılyıldız deplasmanından galibiyetle çıkmış olması bile büyük bir olaydır elbette. Sezon başı kurulan takımla sezonu bitiren takım arasında dağlar kadar fark vardı. Ama hoca yine de yılmadı ve takımı bir şekilde ayakta tutmayı başardı. Teşekkürler Koç.
Ekrem Memnun son euroleague şampiyonu hoca apoletiyle sezona başlamış olsa da bütçe konusundaki sıkıntılar onu da baya etkiledi. Takımın en iyilerinden Alba gitti elimizden önce. Işıl Alben de gitti sonra. İşin en kötü yanı ise; aldığımız oyuncular aynı verimlilikle oynamadı maalesef. Euroleague'de beklediğimiz başarıyı görememiş olsak da, TKBL'i tekrar şampiyon bitiren takım büyük bir alkışı hakediyor herhalde.
Sedat İncesu ve öğrencileri bu sene de alışılagelmiş şekildeydi elbette. Önlerine geleni yeniyorlardı. Galatasaray'ın en özel takımı olan Engelsiz Aslanlar'ı asla yalnız bırakmak olmazdı elbette. Elimizden geldiğince maçlara gittik, deplasmanlar yaptık, pankartlar boyadık. Hepsi bu güzel ve inanç dolu olan takım için. Hepsi Galatasaray'ın gerçek ruhu için.
Önümüzdeki sezon çok daha iyi olacağına olan inancım tam. Sesimizi kısacağımız diğer maçlarda görüşmek üzere.
