Aslında bu uzun zamandır ertelediğim ve niyeyse bir türlü yazmaya fırsat bulamadığım bir blog yazısı oldu. Dağ filmi ilk çıktığında kendine has küçük ama kaliteli bir kitlesi oldu hemen. Film fazla duyulmasa da kulaktan kulağa öyle bir yayıldı ki, herkes filmin ikincisi çıksın diye yapımcı ve yönetmenine baskı yapmaya başladı. Binlerce mail atılmış bu konu hakkında ve hala bu mailleri saklıyorlarmış. İlk filmin benim için en akılda kalıcı sahnesi tabi ki de Müslüm Gürses - Affet şarkısının çaldığı sahne. Zaten ilk olarak youtube'dan o sahneyi izledikten sonra filmi izlemeye karar vermiştim. Neyse. İkinci filmin tanıtım videoları uzun zamandır internette dolanıyordu. Ha çıktı, ha çıkacak diye günleri sayar olmuştuk. Nihayet film çıktı ve sinemalara koştuk. Ben filmi iki kere izledim. İkinci izleyişim biraz arkadaş zoruyla oldu ama olsun.
Film Kuzey Irak'a gizli bir görev için giden özel kuvvetlere ait 7 askerin hikayesini anlatıyor. Işid'in infaz edeceği bir gazeteciyi kurtarma görevi. Filmin yönetmen koltuğunda ise yine Alper Çağlar oturuyor. Başrolde ise ilk filmde olan Çağlar Ertuğrul ve Ufuk Bayraktar yine varlar. Yanlarında ise Murat Serezli, Murat Arkın ve Ahu Tuğpençe var. Filmde TSK'nın gerçek envanteri kullanılmış ve denmesine göre bu ilkmiş. Filmin çekimlerine az bir süre kala dahi TSK'nın bu isteğe olumlu yanıt vereceği belli değilmiş ama sonunda mutlu son olmuş ve izni almışlar. Ayrıca filmde TSK personeli de bazı yerlerde görünmektedir. Ayrıca eklemek gerekirse, şu an imdb'de 58 binden fazla oy olmasına rağmen 10/10 oy oranına sahip film.
Son olarak kendi yorumumu da yapmak gerekirse eğer, ben filmi beğendim fakat ilkinin üzerinde değil kesinlikle. Bu onu kötü film yapmaz kesinlikle. Ama demek istediğim ilk filmin kendine has tavrı, naifliği, havası yok ne yazık ki. Bunlar gitmiş yerine Amerikan sineması gelmiş gibi. Müslüm Gürses - Affet yine çalarak gönlümüzü azcık aldılar tabi. Ama dediğim gibi film kötü demek değil. Beğendim ben filmi. Ayrıca filmin en duygusal sahnesi bence en son sahnesiydi. Tam ağlayacağım iki izlememde de ışıklar açıldı, millet ayağa kaldı falan. Tüm duyguyu mahvettiler. Ayrıca hayatımda ilk defa sinemada bir filmin alkışlandığına şahit oldum.