Unutulmayan Anlar

  Londra 2012 unutulmayacak sahneler yaşattı bize. Öncelikle açılış ve kapanış şovlar muhteşemdi. Meşalenin oluşturulma sahnesi mükemmeldi. Benim açımdan tek sorun meşalenin yanış şekli. Fakat Britanya'lı yetkililer spordaki geleceklerine dikkat çekmek için böyle bir yol izliyorlar ve genç sporculara meşaleyi yaktırıyorlar. Saygı duyuyoruz.
  Bizim açımızdan da unutulmaz anlar vardı. Aslı Çakır Alptekin ve Gamze Bulut'un yarışı en unutulmaz andır benim için. Aslı Çakır'ın ailesine ait yarış sırasında çekilmiş fotografları herkes görmeli. Muhteşem.
  Bronz madalya alan Rıza Kayaalp'in annesiyle yapılan röportajı mutlaka herkes izlemeli. Böyle doğallık, böyle bir güzellik yok. Gerçekten izlerken gözlerim doldu.
  Kadın basketbol ve kadın voleybol takımlarımız Londra'da boy gösterdi. Onların maçlarını izlemek büyük zevkti. Onlar da unutulmazlar arasına girdi.
  Hangimiz Neslihan Darnel'in açılışta bayrağımızı taşıdığı anı unutabiliriz ki?
  Gelelim diğer unutulmazlara. Micheal Phelps olimpiyat tarihinin en çok madalya kazanan oyuncusu olarak kariyerini noktaladı. 18'i altın olmak üzere 22 olimpiyat madalyası var Phelps'in. Gerçekten muazzam bir kariyer.
  Herkes Usain Bolt'un Londra'da zorlanacağını söylüyordu. Çünkü rakipleri gerçekten çok zorluydu. Bu sezon geçildiği yarışlara da çıkmıştı. Ama Bolt bu olimpiyatlarla birlikte adını efsaneler arasına yazdırdı ve gelmiş geçmiş en iyi splinter ünvanını hakettiğini gösterdi.
  Londra 2012 yüzmede Çin yüzme tarihine damgasını vuracak bir sporcu kazandırdı: Ye Shiwen. 16 yaşındaki sporcu erkek sporcular kadar hızlı yüzebildiğini gösterdi. Tabi bu durum doping şüphelerini arttırdı ve hemen test yapıldı. Ama testlerden hiçbir şey çıkmadı. Yani dünya büyük bir sporcu daha kazandı.
   Lui Xiang'ı izleyip duygulanmayan yoktur herhalde. 110 metre engelli dalında yarışan sporcu düşerek sakatlandı. Kenardan sekerek stadı terkederken önce bir durdu. Sonra yarışı tamamlama fikri geldi aklına. Tek ayağı üstünde sekere yarışı tamamladı. Bir engelden de atlayabilir miyim diye baksa da başaramadı. Bitiş çizgisine geldiğinde herkes onu alkışlıyordu. Unutulmaz bir andı.
  Bir unutulmayacak isim de Felix Sanchez. 35 yaşındaki sporcu 2008 Pekin'de olimpiyatlar sırasında babaannesini kaybetmiş ve yarışlara tam konsantre olamamıştı üzüntüden. Londra'da ise babaannesi için yarışıyordu. Yarıştan sonra ise gözyaşlarını tutamadı. Babaannesinin fotografını çıkartıp herkese gösterdi.
  Londra 2012 daha nice unutulmaz ana sahne oldu. Ama benim aklımda kalanlar bunlar. 2016'da görüşürüz.