36. İstanbul Film Festivali - İzlediklerim #2

36. İstanbul Film Festivali maalesef sona ererken, geride güzel anılar ve güzel filmler bıraktı. Festivalin ikinci haftasında 6 film izleme şansım oldu. 2 tanesi ilk gösterimi olan yerli filmlerdi. Bunları yönetmenler eşliğinde izleme şansı elde ettim. İşte izlediklerim:

Mana Mou İstanbul

Belgesel İstanbul'da gerçekleşen 6-7 Eylül olaylarını tanıklarının ağzından bizlere sunmakta. O dönem o olayı bizzat yaşamış olan kişiler bizlere hem hissettiklerini hem de yaşadıklarını aktarmakta.

An Insignificant Man - Önemsiz Bir Adam

Hindistan'da seçim dönemi Arvind Kejriwal isimli bir siyasetçinin girdiği seçim yarışını ve Hindistan'daki seçim havasını görmemizi sağlayan bir belgesel.

Les Vies de Therese - Therese'nın Hayatları 

Fransa'da feminizm, eşcinsellik gibi konularda görüşleriyle ön plana çıkmış olan Therese Clerc'in son anlarının kayıt altına alınmasıyla oluşturulmuş bir belgesel. Belgeselde ayrıca feminizm ve eşcinsellik konularıyla ilgili başka insanların da konuya bakış açısını görmekteyiz.

Üçüncü Bölgeden Hücum Varyantasyonları

Hakkari Gücü kadın futbol takımının mücadelesi ve futbolcu kadınların hayatlarını, ailelerinin olaya bakışını, toplumun onlara bakışını gibi şeyleri bizlere başarılı bir şekilde yansıtmış olan bir belgesel. Festival kapsamında izlediğim en güzel yapımlardan biri kesinlikle. Çünkü belgesel izleyiciye vermek istediği tüm duyguyu tam olarak veriyor. Kameranın varlığına rağmen doğal bir iş çıkmış ortaya.

Raftan - Ayrılık

Birbirlerini çok seven bir çiftin büyük bir sorun yüzünden Türkiye üzerinden Avrupa'ya mülteci olarak kaçmak için çabalamalarının hikayesi. Fakat sınırı geçmek o kadar da kolay olmayacaktır.

Kır Düğünü

Mısır usulü bir komedi filmi. İzlerken salon fazlasıyla eğlenmiş görünüyordu. Bol bol aşk çıkmazı, bir düğün, güzel yemekler ve eğlenceli bir film.

36. İstanbul Film Festivali - İzlediklerim #1

36. İstanbul Film Festivali bu hafta gayet güzel bir şekilde başladı. Festivalin reklamlarını baya beğendiğimi söylemeliyim. "Kaldır Kafanı" sloganı da baya hoşuma gitti. En çok izlemek istediğim film olan "Manifeso"ya bilet alamamak ise üzdü. Bu arada söylemeden geçemeyeceğim, filmlerdeki altyazı senkron sorunu fazlasıyla sinir bozucuydu. İngilizce ve Türkçe altyazıların aynı anda gelmemesi dikkati feci halde dikkat dağıtıyor. Hatta bugün izlediğim filmde altyazı birkaç dakikalığına yoktu bile.

Açık söylemek gerekirse Manifesto dışında izlemek istediğim film ya da bildiğim bir yönetmen yoktu. Bu yüzden yeni filmler ve isimler keşfetmek için güzel bir yol aslında festival zamanları. Her festival gibi bunda da tarih ve saatlere bakmadan aldığım biletler yüzünden gidemediğim filmler oldu/olacak. Şimdilik 5 film izleme şansım oldu. Bu filmler:

El Invierno - Kış

Karla kaplı bir bölgedeki çiftlikte eski kahyanın emekliliği sonrası yerine geçen bir adamın hikayesini izliyoruz filmde. Film boyunca gerçekleşen bazı olaylar merak duygusunu canlı tutmakta. Fakat filmdeki sessiz hava yer yer sıkılmalara yol açabilmekte.

Ta'ang

İç savaş sebebiyle Çin sınırını geçmek isteyen Ta'ang halkının yaşadıklarını bizlere gösteren bir belgesel. İnsanların bu göçebe hayatla yaşadıkları zorlukları gayet basit ve net şekilde izleyiciye aktarabilmiş yönetmen.

American Anarchist - Amerikalı Anarşist

19 yaşındayken yazdığı "Anarşistin Yemek Kitabı" isimli kitap ile birçok patlayıcı tarifi veren William Powell ile yüzleşilen bir belgesel. Geçmişteki bir çok olayda kitabın da isminin geçmesi, şu an neler düşündüğü, nasıl bir hissiyat içinde olduğu gibi bir takım sorular sorulup bunlara cevap aranıyor.

No Quarto da Vanda - Vanda'nın Odası

Açıkçası bu belgeselin konusunu dahi anlamadım. O kadar sıkıldım. Harabe bir mekanda kafaları  güzel iki kızın hikayesi ne yazık ki bir yere gitmemekte kararlı gibiydi.

Miss Sharon Jones!

Kanser hastalığına yakalanan Sharon Jones'un sahnelere olan sevgisini, kansere olan inadını ve güçlü sesini bizlere gösteren bir belgesel. Sharon Jones'un sesiyle ve enerjisiyle büyülenmemek elde değil. Şimdilik izlediklerim arasından en iyisi bu belgesel.