28 Mayıs 2015 Perşembe

Limonata

   Kötü yol filmi izlememiş olmanın verdiği güven, Ali Atay'ın ilk yönetmenlik tecrübesinin olmasının verdiği tedirginlik vardı içimde filmi izlemeden önce. Tabii ki  de yol filmleriyle alakalı olan düşüncem ağır basmıştı filmden önce. Beraber izlediğim arkadaşıma filmi beğendirme kaygımı da saymalıyım herhalde. Sonunda ise her şeyi bir kanara bırakıp son dönemde izlediğim en iyi Türk yapımı filmi alkışlamak var elbette.

          

  Hüzünün içinden çıkan bir komediyi buluyorsunuz filmde. Komedi kısmı o kadar doğal duruyor ki film içerisinde; normalde komik gelmeyen bazı sahneler dahi çok büyük kahkahalar attırıyor insana. Bir filme bu denli gülmeyeli baya baya bir zaman oluşu da içimdeki o birikmişliği dışarı vurdu elbette. Filmdeki güzel göndermeler, ilginç detaylar ve çok güzel diyaloglar güzel bir bütün oluşturuyor. Tekerlekçi sahnesindeki adamın Ciguli olduğu öğrenince de bir gülümseme kaplıyor tabi beni.

         

  Filmin en sevdiğim sahnelerinden birisi de; Serkan Keskin'in otogarda kızla konuşurken şampiyon olduk demesi ve kızın "hiç duymadık, Galatasaray geçen sene şampiyon olduğunda baya kutlanmıştı burada" dediği sahne. İlk izlediğim seferde baya gülsem de bu sahneye, üzerinde düşününce güzel anlamlar buluyorum kendime.

         

   Ali Atay ve Ertan Sabah'ın beraber yazdığı bu film, bir babanın son isteğini ve babasız bir adamın yaşadıklarını yansıtıyor bizlere. Duygunun karşı tarafa geçmesi konusunda son derece başarılı olan bu filme benden 8/10 puan.

"Blood is not lemonade"

26 Mayıs 2015 Salı